Starożytni Sarmaci zamieszkiwali nad dolną Wołgą do II w.p.n.e. Byli spokrewnieni ze Scytami, Medami, Partami i Persami. W okresie wędrówki na zachód wyparli Scytów, docierając w końcu I w. p.n.e. do Dunaju, gdzie weszli w kontakt z imperium rzymskim. Sposób życia Sarmatów związany był z pasterską hodowlą zwierząt. Zamieszkiwali tereny między Mołdawią, Ukrainą, Polską, wybrzeżami Morza Czarnego, Jeziora Aralskiego, poprzez Kazachstan do Ałtaju i południowej Syberii.
Od III w. p.n.e. zamieszkiwali między Donem i Morzem Czarnym. Następnie byli ludami żyjącymi nad Dunajem. Północną granicą ich bytowania był Bałtyk, czyli Ocean Sarmacki. Sarmaci tworzyli związek plemion, do którego zaliczali się: Jazygowie, Roksolani, Syrakowie, Aorsowie, Antowie i Alanowie.
Sarmaci byli znakomitymi wojownikami, wprawionymi w sztukę wojenną, odznaczali się walecznością i męstwem.
Skąd powstała teoria, że Polacy to potomkowie Sarmatów? W wyniku badań archeologicznych na terenach Polski odnalezione zostały w słowiańskich grobowcach przedmioty w stylu sarmackim. Od końca XVI do drugiej połowy XVIII wieku wytworzyła się teoria kulturowa w Rzeczypospolitej, zwana Sarmatyzmem. Według tej teorii szlachta polska miała pochodzić od Sarmatów. To po swoich walecznych przodkach – Sarmatach, szlachta miała odziedziczyć umiłowanie wolności, gościnność, dobroduszność, męstwo oraz odwagę. Sarmatów polskich cechowało umiłowanie wolności i przywiązanie do tradycji. Łączyło się to ze zdecydowaną niechęcią do wszelkich zmian ustrojowych. Świadomość ta miała ogromny wpływ na kształtowanie umysłowości, obyczajowości i ideologii polskiej szlachty. Wpłynęła na spójność i solidarność narodu polskiego po unii lubelskiej. Kultura sarmacka wywierała wielki wpływ na obywateli Rzeczypospolitej Szlacheckiej. Sarmatyzm to poglądy charakterystyczne dla szlachty polskiej na przełomie XVll i XVlll wieku. Kultura sarmacka także kształtowała świadomość narodową w czasach zaborów.
Sarmatyzm cenił walkę w obronie wartości chrześcijańskich, szlachetność, dobroć, dobrą sławę, waleczność, honor, szczodrość, dobre obyczaj , kulturę słowa i obycia, wszelkiego rodzaju etykietę życia.
Rycerstwo Polskie, z którego wywodził się stan szlachecki było elitą na tamte czasy. To dzięki rycerstwu przetrwała Polska, pomimo różnych dziejów historii, zagrażających tożsamości Rzeczypospolitej. Dzięki rycerstwu Rzeczpospolita wyrosła na potęgę europejską, a obecna zawdzięcza swoją tożsamość.
Celem kultury szlacheckiej – sarmatyzmu było podkreślanie i naśladowanie odwagi zacnych rycerskich przodków, którzy bronili i przelewali krew w obronie Ojczyzny. Oddawali dla niej życia, dla chwały najjaśniejszej Rzeczypospolitej. Olbrzymie zasługi miała szlachta w okresie zaborów. Brała udział w powstaniach 1830 i 1863. Bardzo często traciła majątki, była niewolona, a często traciła życie.
Nie musimy szukać daleko. W rodzie Żółtowskich możemy odnaleźć bardzo dużo osób, którzy poświęcili swoje życie dla dobra i chwały Ojczyzny. Byli oni wychowani na literaturze sarmackiej. Podtrzymywali tradycje rodzinne i byli przekonani o swym pochodzeniu od starożytnych bohaterskich Sarmatów.
W kwartalniku nr 55 z września 2009 roku w moim artykule „Korzenie rodu Żółtowskich” wymieniałem przedstawicieli rodu Żółtowskich zarówno z głównej odnogi mazowieckiej, jak i bocznej odnogi wielkopolskiej. Nie będę przytaczać tych samych postaci, ale dla przykładu wymienię kilku bohaterów, typowych Sarmatów, którym należy się chwała za postawę bohaterską w walce o Polskość, o jej byt.
– Stefan Skarbek Żółtowski – rycerz walczący pod Cecorą w 1620 r.,
– Jan Wojsław Żółtowski, właściciel Żółtowa – Żabik, walczył pod Cecorą w 1620 r., Był komendantem twierdzy w Kudaku nad Dnieprem, zginął jako bohater wysadzając się w powietrze, gdy Turcy zdobyli Twierdzę.
– Wojciech Żółtowski, rycerz, który pod dowództwem Króla Jana III Sobieskiego walczył pod Wiedniem z Turkami.
– Generał Królestwa Polskiego Edward Żółtowski, ur. 18 .03. 1775 w Mochowie pod Sierpcem, zm. 30 stycznia 1842 w Warszawie – generał polski i francuski. W 1792 wstąpił do artylerii I Rzeczypospolitej. Wziął udział w powstaniu kościuszkowskim, walczył w Legionach Polskich we Włoszech, uczestniczył w kampaniach 1797, 1798, 1799, 1800. W czasie wojny polsko-austriackiej poprowadził 3. Pułk Piechoty w bitwie pod Raszynem, wziął też udział w szturmie Sandomierza. Uczestniczył w szturmie Zamościa. Przeszedł cały szlak bojowy w kampanii 1812, odbył całą kampanię niemiecką. Został ranny w bitwie pod Lipskiem. W czasie powstania listopadowego organizował oddziały powstańcze w Lubelskiem. Odznaczony Krzyżem kawalerskim Virtuti Militari, Krzyżem kawalerskim Legii Honorowej, Krzyżem oficerskim Legii Honorowej.
– hr. Stanisław Żółtowski ur. 1810 r. w Urbanowie, podporucznik 2. pułku ułanów Wojsk Polskich w 1831 r., kawaler Orderu Złotego Krzyża Virtuti Militari.
– hr. Marceli Żółtowski ur. 1812 w Białczu, oficer 2. pułku Ułanów 1831 r., kawaler Orderu Złotego Krzyża Virtuti Militarii.
– hr. Paweł Cieszkowski–Żółtowski ur. 1889 w Niechanowie, komandor Orderu Polonia Restituta, trzykrotny Kawaler Krzyża Walecznych, uczestnik odsieczy Lwowa i kampanii 1920 r., major wojsk polskich, w czasie II wojny światowej działacz organizacji „ Uprawa” – „ Tarcza” pod pseudonimem Ogończyk.
– hr. Zbigniew Żółtowski ur. 1888 w Myszkowie, uczestnik Powstania Wielkopolskiego 1919-1921, Członek Wielkiej Rady OWP (1926), współpracownik Rządu gen. Władysława Sikorskiego w Angers.
Polskiego Sarmatę oprócz waleczności i poświęcenia najwyższego skarbu jaki miał – swego życia dla Ojczyzny wyróżniała też gościnność i hojność. Polski szlachcic nie skąpił jadła oraz rozmaitych napojów, szczególnie miodu pitnego i wina. Wadą polskiego Sarmaty było pijaństwo. Powodowało ono zaczepki i bijatyki. Jeśli inny „pan brat” obraził polskiego Sarmatę, ten sięgał do szabli. Szlachcic Sarmata dla odróżnienia od reszty społeczeństwa nosił odpowiedni bogaty strój, świadczący o jego pochodzeniu i statusie społecznym. Każdy polski szlachcic miał dziedziczny majątek , co dawało mu niezależność finansową.
Historia Polski, skomplikowane losy Ojczyzny, rodziny, dzieje rodów, zawirowania wojenne spowodowały, że wielu polaków nie odnalazło swoich korzeni i swojej tożsamości
Alternatywna historia – Polska, Sarmaci, Lechy – Lachy – w komentarzach –
https://niezaleznatelewizja.pl/index.php/2021/03/02/nasze-rodowody-fundacja-swiadomosc-ziemi-mariusz-brzoskowski/#comments